Auteursarchief: Henriette

Sad story

THE STORY OF A POOR WIDOW AND HER THREE CHILDREN

DSC_0010

I was called today by Mr. Ghana and he introduced this woman by name Elizabeth Kwofie. Elizabeth Kwofie gave birth to a twin of two girls by name Agnes and Rebecca who are 9 months old.
She fell sick after given birth to these children and as a result of that lost a lot of blood. At the moment she cannot breast feed the children because there are no breast milk in her breast. She lost the husband 5 months ago and has another boy of 9 years old who does not attend school.
This lady came to the Social Welfare to be helped and she was referred to us.
Now we are trying to register the children under Health Insurance so that they can have medical care because the children are really malnourished and if care is not taken we will lose the children.
I have attached the pictures of the family and there is the need to help.
I have decided to send them food tomorrow and later see what help we can offer them.
Thank you.]

Werkbezoek januari-februari 2013

2013-01 H. Ghana oa. isala land & farm project 120WERKBEZOEK JANUARI-FEBRUARI 2013    (HENRIETTE)

Eind januari heb ik weer een werkbezoek gebracht aan ons weeshuis in Ghana.

Er zijn al langer plannen voor het bewerken van de grond rondom het weeshuis en vorig jaar is er  cassave en mais geoogst.

Dankzij de studenten van het Isala uit Silvolde, konden we van de opbrengst van hun kerstmarkt in december 2012, beginnen met de verdere bewerking van de grond. Er is een irrigatiesysteem aangelegd, de grond is flink bewerkt en klaar voor de nieuwe aanplant en er is een start gemaakt met het testen van nieuwe groenten en fruit.

In de naburige arme dorpen mocht ik met twee van onze oudste jongens geiten aankopen en er zijn 200 kippen in aantocht voor de uitbreiding van ons kippenbestand, voor voldoende eieren en vlees voor de kinderen.

De plaatselijke dorpsmetselaars hebben in de tuin van ons weeshuis een visvijver gerealiseerd, waar straks –na het vruchtbaar maken van de vijver- vis in uitgezet wordt, zodat de kinderen ook eens een visje nuttigen kunnen.

Ook de school van onze kinderen hebben we bezocht en samen met onze maatschappelijk werkster Patience, mocht ik 2 nieuwe jongens aanmelden (David en Joseph van 13 jaar), die door een tragisch ongeval hun vader en moeder verloren zijn. David en Joseph waren geweldig blij met de aanmelding op school en de mededeling dat ze ook een schooluniform kregen!

Door de regelmaat weer gewoon naar school te gaan, hopen we dat ze hun traumatische ervaring wat kunnen vergeten. Onze kinderen zijn hun daarbij tot grote steun. Zij weten immers wat het is om een tragisch verleden te hebben en door hun opgewektheid en spel helpen ze David en Joseph enorm om het verlies van hun ouders een plaatsje te geven. Te zijner tijd zullen wij – in overleg met Social Welfare, die informatie natrekt over de familie van de jongens-  de jongens herplaatsen bij familieleden, indien mogelijk.

Met een aantal van onze kinderen bezochten we het Eye-screening Centre in Takoradi, waar de kinderen een ogentest kregen en –indien nodig- het advies voor een bril of tijdelijk oogdruppels i.v.m. een infectie.

We hebben onze studenten bezocht op hun Senior High School in de diverse plaatsen en ook een bezoek gebracht aan onze kapsters, kleermaker en naaisters op hun vakwerkopleidingen .

Het slechtziende meisje Deborah doet het heel goed op de blindenschool en mag nu na 1 jaar brailleles, naar de “gewone” Senior High School.

We mogen trots zijn op onze studenten! Ze doen het goed en hun leraren en trainers zijn tevreden over hun resultaten.

Op het weeshuis kregen we een bezoek van de directeur van Social Welfare en zijn assistent  met hun complimenten over de structuur van het weeshuis en het functioneren van het personeel en het belangrijkste: het zien van onze vrolijke kinderen die meestal gezellig bij elkaar bezig zijn met spel of klusjes in en rondom het weeshuis.

Ze gaan straks ook meehelpen op het land en de meeste kinderen vinden het leuk om daarbij betrokken te zijn.

Twee van onze kinderen hadden tijdens mijn bezoek een lichte vorm van malaria, maar na een afspraak met de plaatselijke kliniek in Egyam en medicijnen, waren ze na een aantal dagen weer gezond en in staat naar school te gaan.

Diverse naburige dorpen hebben we bezocht en kleding uitgedeeld. Je schrikt hoe groot de armoede daar is en dorpelingen in grote groepen op je af komen rennen voor de kleding die daar zo hard nodig is.

In Asemasa, een dorpje vlakbij Egyam, hebben we een schooltje bezocht, waar we een tweetal tweedehands PC’s afgeleverd hebben, zodat aan de kinderen computerles gegeven kan worden.

Voor onze nachtwaker Salifu zijn we op zoek gegaan naar een tweedehands bromfietsje, omdat hij behoorlijk wat kilometers moet afleggen naar het weeshuis met zijn oude fiets, waarvan de banden het iedere keer begeven op de slechte weg van zijn huis naar Egyam.

Tot zover mijn werkbezoek waarbij het, na het verblijf in het weeshuis, altijd weer moeilijk is afscheid te moeten nemen van onze kinderen, maar met de belofte in het najaar of voorjaar weer terug te komen !

Graag wil ik iedereen hartelijk bedanken voor de steun aan ons weeshuis, door  financiële ondersteuning van onze weeskinderen, studenten, door de bijdrage aan onze projecten en anderzijds. Zonder jullie hulp is ons werk niet mogelijk.

Een hartelijke groet en dank, ook namens onze kinderen,

Henriëtte

(Stichting Weeshuis Egyam Ghana)

Eerste Lustrum Weeshuis Egyam Ghana. (verslag Thea)

Toen in 2005 de plannen ontstonden om een huis te gaan bouwen voor de weeskinderen van Egyam, hadden we zeker niet verwacht dat we nu , 29 december 2012 het eerste lustrum zouden vieren .

Wat in 2005 nog als onmogelijk werd gezien , kon met hulp van vele vrienden , kennissen , vrijwilligers en de vele donaties al snel worden gestart met de bouw van het weeshuis . Natuurlijk met de talloze struikelblokken op onze weg . Een soms uitzichtloze weg .        Veel moed moest er soms bij elkaar worden geraapt om verder te gaan .

29 December 2007 werd het weeshuis feestelijk geopend en gestart met 36 kinderen ,waarvan 32 kinderen volledig wees en 4 kinderen halfwees. Van deze 4 kinderen is de moeder zwaar gehandicapt en was het voor hun echt niet meer mogelijk om voor hun kinderen te zorgen .We bezoeken de moeders of andere familie  natuurlijk zoveel mogelijk  samen met de kinderen , om de erg belangrijke familieband in stand te houden .

Momenteel wonen er 49 kinderen in het weeshuis, en allen bezoeken dagelijks de dorpsscholen. 29 kinderen worden begeleid en ondersteund , die nog in het dorp bij hun zeer arme familie wonen . Deze kinderen komen zo nodig aan het weeshuis eten en worden voorzien van nodige kleding en schoolspullen .  13 kinderen bezoeken inmiddels de vervolgscholen zoals : beroepsschool , Highschool en zelfs de universiteit .

Met alle kinderen gaat het uitstekend ,ze  zijn gelukkig , zelfverzekerd en gezond . Als in één grote gezellige familie  wordt er samen gespeeld en huiswerk gemaakt . De kinderen verzorgd door 3 moeders en 2 kokkinnen  ,waarvan een moeder tevens verpleegkundige en ook afgestudeerd maatschappelijk werkster is . Daniel Payne doet nog steeds , als huisvader erg zijn best om het geheel draaiende te houden .

Inmiddels is ons weeshuis na meerdere controles onderscheiden als beste weeshuis in West Ghana.                                                                                                                                             Er wordt nauw samengewerkt  met Sociall Welfare,(onderdeel kinderbescherming )

Toen me eind november door een goede vriend werd gewezen op het belang van een feestelijk samenzijn met de weeskinderen kinderen  tijdens de 29ste december , bleek dit voor mij helaas niet mogelijk . Des te meer was het voor mij een grote verrassing : een ticket naar Ghana cadeau ,een geweldig geschenk ! dus  twijfelde ik geen minuut om 27 december af te reizen naar Ghana .

29 December was een geweldige dag , erg emotioneel  maar in het bijzonder met een intens dankbaar gevoel. Dat gevoel zou ik zo graag met U allen willen delen , want zonder uw hulp was dit prachtige resultaat nooit bereikt . Met ons allen mogen we dus trots zijn . Er werd door enkele kinderen hun levensgeschiedenis  verteld ,die werkelijk voor kippevel zorgden. Er werd prachtig gezongen en een dansje opgevoerd als dank aan alle donateurs en vrijwilligers .Tevens werd er met lof  gesproken door Mr. Achedu , directeur van de Kinderbescherming in Ghana. Dit feest werd ons door het Ghanese bedrijf MACRO  Shipping aangeboden . Tevens werden alle kinderen , staff , genodigden en zelfs alle kinderen uit het dorp voorzien van eten . Geweldig !

Naar aanleiding van een t.v. bericht over het 5 jaar bestaan van het weeshuis , werd er door de bevolking uit de stad , heel veel eten bezorgd. Zelfs te veel voor onze kinderen . Deze overvloed hebben we  in porties verdeeld en uitgedeeld aan de zieken , gehandicapten en bejaarden in de 5 arme dorpen . Nog steeds is het erg choquerend om te zien hoe deze mensen moeten leven in vreselijke situaties . Vaak liggend op een vieze lap op de harde grond , vol vliegen en ongedierte .Helaas wordt er nog steeds honger geleden in de dorpen om ons heen . Toch deed het goed om juist deze mensen blij te kunnen maken met een tas vol eten . De lach en de dankbaarheid zeggen daarbij alles. Het blijft moeilijk te beseffen dat onze cultuur zo sterk verschild. Wat leven wij , ondanks de crisis toch in ontzettende weelde.

De priester uit het dorp Egyam vroeg ons in september of wij misschien kruiswegstaties konden bezorgen voor zijn kerkje . Nadat we zelfs in Kevelear hadden geïnformeerd , was er helaas geen resultaat . Misschien een idee om onze prachtige staties te fotograferen , af te drukken en in te lijsten ?? Zo gezegd ,zo gedaan, Samen met 2 vrijwilligers hebben we de staties in Ghana laten inlijsten . Wanneer we nu in Egyam de H. Mis bezoeken geeft dat toch een beetje thuisgevoel , zo ver van huis , met een stukje van onze mooie Pancratiuskerk ! De priester en natuurlijk de bevolking van Egyam zijn erg dankbaar  en ontzettend trots op hun mooie staties.

Met oude jaar hebben we samen met de kinderen Hollandse oliebollen gebakken .Een zweterige bezigheid met 36 graden … maar wel erg gezellig ! Ze verdwenen dan ook snel als sneeuw voor de zon .. s ’avonds zijn er sterretjes aan gestoken , een geweldig feest voor de kinderen .

Indien mogelijk willen we graag in oktober weer naar Ghana reizen om het noodzakelijke onderhoudswerk  weer te verrichten .Met zoveel spelende kinderen gaat er nogal eens iets stuk. Ook het vochtige en hete zeeklimaat eist zijn tol op het gebouw .

Natuurlijk is er nog steeds heel veel hulp nodig , terwijl er nu ook vanuit de Ghanese bevolking wel enige hulp op gang komt .Het bouwen van het weeshuis was een klus , maar het draaiende houden nog veel meer , en valt niet altijd mee .

Door de intense , benauwde hitte en nogal wat lichamelijke klachten , was ik na 2 weken toch blij om weer huiswaarts te kunnen vliegen ,al valt het afscheid van de kinderen nog steeds erg zwaar .

Het doet goed  te weten , dat de kinderen veilig zijn en goed worden verzorgd. Kinderen die zonder onze hulp totaal kansloos zouden zijn . Natuurlijk één druppel op een gloeiende plaat , maar toch : elk kind telt ! en vele druppels ……..

Thea .

Vrouwenkoor Musica december 2012

Op 16 december j.l. bracht Vrouwenkoor Musica o.l.v. dirigent Elske te Lindert uit Dinxperlohaar kerstconcert ten gehore, welke tevens in het teken stond van Stichting WeeshuisEgyam.Dankzij gulle sponsoren was het mogelijk de gehele opbrengst toe te laten komen aan het Weeshuis.
In de sfeervol aangeklede Dorpskerk op de Markt in Dinxperlo konden de luisteraarsgenieten van de prachtige Latijns gezongen kerstmis “Puer natus est”van de Belgischecomponist François-August Gevaert.(19e eeuw), begeleid door orgelspel van organist WimRuessink uit Winterswijk.
Na het openingswoord van voorzitster Maria Bolwerk die alle luisteraars van harte welkomheette, was het woord aan de secretaris Henriëtte van Velden van Stichting Weeshuis EgyamGhana, die aan de hand van beamerbeelden een korte toelichting gaf op het werk van destichting.Enkele kerstliederen in het Engels en Frans en een intermezzo op piano en orgel gingenvooraf aan de prachtige mis.Met grote aandacht en voor een muisstil publiek bracht Musica met volle overgave ditmuzikale kunststuk ten gehore. Waarschijnlijk was dit de allereerste keer dat deze mis in Nederland is gezongen.Aan het einde van het concert kon Henriëtte van Velden meteen een cheque in ontvangstnemen met een bedrag van 1780 euro, wat ook door penningmeester Gerard Booms van destichting, die tevens aanwezig was, zeer werd gewaardeerd. Een verrassend einde dus.
Bij een zeer gezellige nazit onder het genot van een glaasje met alle aanwezigen in hetKerkelijk Centrum, werd er nog lang nagepraat over de succesvolle middag en de mooiemuziek.