(update juni 2019) 

Momenteel wonen er 58 kinderen in het weeshuis in de leeftijd van 8 maanden tot 18+ en worden een aantal kinderen in de arme omliggende dorpen extra ondersteund. Deze veelal weeskinderen worden door hun familie opgevangen maar kunnen niet voorzien in de eerste levensbehoeften. Ze zijn welkom in “Ons Huis” voor voeding, (school)kleding en medische hulp.

Het weeshuis werd vanaf de oprichting tot 2019 uitmuntend geleid door de Ghanese directeur Mr. Daniel Payne.

Daniel was voorheen leraar aan de basisschool van Egyam en nu nog deels werkzaam bij de Regionale Schoolraad Ahanta West. Hij is gehuwd met Mary en samen hebben ze 3 kinderen Herman, Celestina en Emanuel.

Het gezin, dat eerder woonde op het terrein van het weeshuis, heeft in 2018 een nieuwe woning betrokken op + 500 m. afstand van het weeshuis. Na de viering van het 10-jarig bestaan van het weeshuis, begin 2018, wilde Daniel meer aandacht schenken aan zijn gezin en is de volledige verantwoordelijkheid overgedragen aan Sr. Gladys Boakye met assistentie van Sr. Angela. Dit alles onder de bezielende leiding van bisschop John Kwofie, de nu door zijn benoeming tot Aartsbisschop van Accra Apostolic Administrator of Sekondi-Takoradi, een situatie die voortduurt tot het moment waarop een nieuwe bisschop voor dit diocees is benoemd. Daniel heeft toegezegd de nodige praktijk­ondersteuning aan de nieuwe directeur te willen blijven verlenen. Onze  financiële ondersteuning  blijft, onder dezelfde voorwaarden en controles als voorheen,  gehandhaafd. Toekomstige zelfredzaamheid is ook ons doel.

Daniel Payne & Sr. Mary

Personeel

De dagelijkse verzorging van de kinderen is in handen van de 2 huismoeders Madam Augustina en Madam Gladys. Samen met 2 kokkinnen Cynthia en Margaret zorgen ze er voor dat het de kinderen aan niets ontbreekt. Voor de noodzakelijke veiligheid is er gedurende de nacht een bewaker aangesteld. Ousmane, de huidige bewaker, zie onderstaande foto, is al 10 jaar als de ‘watchman’ in deze verantwoordelijke taak bij ons Weeshuis in dienst; overdag is Joshua verantwoordelijk.

Gedurende 3 dagen per week is Mr. Samuel Hanson als maatschappelijk werker in ons Huis. Hij wordt door Social Welfare betaald voor zijn werkzaamheden, die bestaan uit o.a. de administratie en het onderhouden van contact met de directie en de leerkrachten van de scholen vooral m.b.t. de  begeleiding van de sociaal zwakkere kinderen. 

We streven er naar dat de kinderen in ons “House of Hope” door Ghanese verzorgers vanuit hun eigen Ghanese cultuur en gewoontes worden grootgebracht en worden voorbereid om een eigen plek in de Ghanese maatschappij te krijgen. De ervaring leert dat dit het beste is voor een normale toekomst in eigen land. De wat oudere kinderen in het Huis helpen de jongeren en ondersteunen hen met voorkomende werkzaamheden.

Verdere bijzonderheden in het Huis:

Vanuit de Ghanese bevolking wordt het weeshuis gelukkig regelmatig voorzien van meel, olie, zeep, conserven, frisdrank, schriften, toiletpapier enz. Deze donaties worden gedeeld met de bewoners van de omliggende dorpen en met instellingen die daaraan behoefte hebben zoals een school voor gehandicapten, een gevangenis, een school voor kinderen uit arme gezinnen die door de “Holy Cross” organisatie wordt geleid. Helaas zijn Ghanese donaties in geld wat minder talrijk maar dat zou zijn oorzaak kunnen vinden in het ontbreken van het nodige vertrouwen dat weeshuizen in Ghana in het verleden niet konden waar maken. Wij kunnen dat vertrouwen helpen herstellen. Door onze goede en bijzondere status bij regering en Social Welfare (Kinderbescherming Ghana) wordt ons weeshuis vaak als eerste benaderd bij calamiteiten. Dat schept vertrouwen maar geeft het Huis ook de nodige zorg om die gevraagde hulp te kunnen verlenen.

Door de Ghanese overheid werd ons al eerder te kennen gegeven dat het niet is toegestaan dat kinderen boven de leeftijd van 18 jaar hun voortdurend verblijf in het weeshuis hebben. Onze stichting is het daar mee eens. Ook in Ghana is 18 jaar de leeftijd waarop men wordt geacht zelfstandig volwassen te zijn. De studenten mogen hun reeds gestarte studie wel afmaken ook al hebben ze de 18-jarige leeftijdsgrens  bereikt. De kinderen boven de 18 die een opleiding hebben afgerond zullen zelf voor verdere scholing dan wel werk moeten zorgen, al worden ze daarbij wel geholpen die weg te vinden. Het kan niet zo zijn dat deze gezonde en sterke jongelui op onze kosten in het weeshuis blijven hangen, het weeshuis dus als een gratis hotel beschouwen. Conclusie: Volwassen kinderen dienen plaats te maken voor de constante toevloed van kinderen die onze hulp dringender nodig hebben.